RMU “Bogovina”

Istorijat

Prva saznanja za ugalj u Bogovini vezana su za devedesete godine pretprošlog veka, a radovi vezani za eksploataciju uglja pominju se tek 1903. godine, koja je i uzeta za godinu započinjanja eksploatacije. Tokom svog postanja, rudnik je najpre bio vlasništvo koncesionara, porodice Savić, sve do 28. februara 1946. godine kada je postao državno vlasništvo.

Ležište Bogovinskog basena otkopavano je, tokom postojanja runika, u jedanaest jama. U zavisnosti od zaleganja, mogućnosti i dubine ugljenog sloja, tehnološki i tehnički uslovi bitno su uticali na izbor metoda otkopavanja, a prema dosadašnjim saznanjima i podacima eksploatacija uglja u Bogovinskom basenu vršen je najčešće stubnim metodama (sa zarušavanjem krovinskih naslaga ili pak zapunjavanjem otkopanog prostora), kao i širokočelnim metodama otkopavanja (nemehanizovana čela ili pak uz upotrebu samohodne hidraulične podgrade i kombajna za obaranje uglja sa čela radilišta u periodu 1976-1988).

Najveću proizvodnju Bogovina je imala u periodu od 1970. do 1982. godine, kada je redovno proizvodila preko 200.000 tona komercijalnog uglja godišnje. Za vreme svoga postojanja, Bogovina je proizvela 7,2 miliona tona komercijalnog uglja. Inače, RMU „Bogovina“ je u periodu od 1992-2003. godine bio sastavni deo Javnog preduzeća za podzemnu eksploataciju uglja „Resavica“, u sklopu JP Elektroprivrede Srbije, da bi od juna 2003. godine bilo formirano novo JP PEU „Resavica“.

Danas Bogovina zapošljava 213 radnika, od čega je u jami 124, a u pogonima u funkciji: prevoza radnika, uglja i jalovine, prerade uglja, servisiranja jame i separacija 84 radnika.