RL “Lubnica”

Istorijat

Eksploatacija uglja u ovom Rudniku započela je u Lubničko-zvezdanskom ugljonosnom basenu osamdesetih godina XIX veka. Na površini od 100 ha otvorena je, 1889. godine, jama “Zvezdan” koja je imala tri horizonta.

Rudnik lignita “Lubnica” počeo je sa radom 1909. godine pod nazivom “Ivanovom”, da bi posle II svetskog rata radio pod sadašnjim imenom.

Rudnik lignita “Lubnica” je, počevši od 1959. Godine, pa sve do 1967. Godine, poslovao u sastavu “Timočki rudnici uglja” – Knjaževac koje je nastalo spajanjem Zaječarskih rudnika i Knjaževačkih rudnika iz Podvisa.

Od 1990. godine Rudnik lignita “Lubnica” posluje kao poseban organizacioni deo Javnog preduzeća sa podzemnom eksploatacijom uglja sa sedištem u Resavici u okviru JP “Elektroprivreda Srbije” – Beograd, sve do 2003. godine, kada nastavlja da posluje u sastavu JP za podzemnu eksploataciju uglja „Resavica“, čiji je osnivač Vlada Republike Srbije.

U Rudniku „Lubnica“ se eksploatiše prvi sloj prosečne debljine 8 metara koji je visokog stepena postojanosti, prostiranja i strukturnih i kvalitativnih karakteristika. Ugalj pripada grupi ksilitskih humusnih ugljeva koji se po stepenu karbonizacije nalazi između pravih mrkih ugljeva i mekih lignita. Ugalj koji se proizvodi u „Lubnici“ sortiran je u pet komercijalnih asortimana: komad, kocka, orah, sitan i granulit. Transport uglja vrši se kamionskim prevozom do suve separacije na železničkoj stanici Grljan na pruzi Niš-Zaječar-Prahovo.